Een hartinfarct wordt in de volksmond ook wel een hartaanval genoemd. De medische term is een myocardinfarct. Bij een hartinfarct is er sprake van een verstopping van één of meerdere kransslagaders [coronaria] van het hart. De hartspier [myocard] krijgt hierdoor onvoldoende zuurstof, waardoor (een deel van) de hartspier beschadigd raakt en kan afsterven. Bij een gedeeltelijke verstopping komen klachten alleen voor op momenten dat het hart extra zuurstof nodig heeft, bijvoorbeeld bij inspanning of heftige emoties. Er is dan sprake van een drukkende pijn op de borst met eventueel uitstraling naar de linkerarm of de kaak, wat wegtrekt als het hart weer tot rust komt. Bijkomende klachten kunnen zijn grauw zien, zweten, misselijkheid en braken. Dit wordt ook wel angina pectoris genoemd. Bij een volledige afsluiting van de kransslagader is er ook in rust sprake van klachten. Hierbij is er sprake van een hartinfarct, wat een levensbedreigende aandoening is welke direct in het ziekenhuis behandeld moet worden.
De verstopping van het bloedvat ontstaat meestal doordat er een bloedpropje wordt gevormd ter plaatse van aderverkalking. De behandeling bestaat uit het herstellen van de doorgankelijkheid van het bloedvat. Dit kan op verschillende manieren en de keuze is afhankelijk van de ernst van de verstopping, de plaats en eventuele bijkomende aandoeningen. Bij een medicamenteuze behandeling wordt een sterk bloedverdunnend middel gegeven om het bloedpropje te laten oplossen. Bij een dotterprocedure wordt er via de liesslagader een stent geplaatst in de kransslagader om de vernauwing op te heffen. Een bypass–operatie is een open-hart-operatie waarbij een stukje ader of slagader óm de vernauwing geplaatst wordt, waardoor het bloed via een alternatieve route kan stromen. Al deze behandelingen hebben meestal hele positieve gevolgen. Voorafgaand aan de behandeling wordt het hart onvoldoende van zuurstof voorzien met alle klachten van dien. Nadien is het hart weer als ‘nieuw’, en kunnen mensen zich een stuk beter voelen!
Na deze acute behandeling om de verstopping op te heffen, volgen leefstijladviezen bloedverdunners om een nieuw hartinfarct te voorkomen. Afhankelijk van de schade aan de hartspier, worden daarnaast ook medicijnen voorgeschreven tegen hartfalen of hartritmestoornissen.
Duiken na een hartinfarct
En dan nu de beantwoording van de vraag of je na een hartinfarct kunt duiken! Vanuit duikmedisch oogpunt luidt het advies om gedurende een jaar na een hartinfarct niet te duiken. Dit jaar wordt aangehouden vanwege het verhoogde risico op complicaties het eerste jaar na een hartinfarct, onafhankelijk van de soort behandeling. Te denken valt aan ritmestoornissen, opnieuw verstoppen van de kransslagaders met een recidief hartinfarct, of plotselinge hartdood. Zoals eerder beschreven bij hart en duiken geeft duiken een extra belasting van het hart, wat dus het risico op complicaties groter maakt. Deze extra belasting treedt al op in de 1e meters onder water. Een dieptebeperking zal hierbij dus niet zinvol zijn.
Wat betreft de bloedverdunners, is er een licht verhoogde kans op bloedingen bij het duiken door barotrauma. Daarnaast is (theoretisch) de kans op decompressieziekte verhoogd. Zie elders op mijn website onder bloedverdunners voor aanvullende informatie. Hierin valt ook te lezen dat bloedverdunners op zichzelf niet een contra-indicatie zijn voor het duiken.
Na het jaar duikonthouding kan het duiken weer opgepakt worden míts de inspanningstolerantie goed is en er geen sprake is van ritmestoornissen. Mijn advies is om een duikerarts te bezoeken voor een preventief duikmedisch onderzoek om een weloverwogen afweging te maken of het veilig is om het duiken te hervatten.
Meer lezen?
Voor aanvullende informatie over de belasting van het hart bij duiken, zie hier.
Voor aanvullende informatie over het gebruik van bloedverdunners bij het duiken, zie hier.